Σοφία Κολοτούρου, Ιριδισμοί

Το άλλο μας μισό-

δεν υπάρχει.

Υπάρχουν άνθρωποι.

Οι κύκλοι μας τέμνονται.

Ορίζουν υποσύνολα, κοινούς τόπους.

Αφήνοντας τόσα στοιχεία μοναχικά,

ακάλυπτα,

αταίριαστα.

Μίλησα

τη γλώσσα της Γεωμετρίας, να καταλάβεις.

Μετέτρεψα

τις λέξεις μου σε σχήματα.

Κύκλους συγκεκριμένους, ορισμένους,

ωραία τεμνόμενους-

τους τάραξες.

Σαπουνόφουσκες τώρα οι λέξεις μου
πετούν προς τον αέρα.
Πετούν, γελούν
και με περιγελούν,
με ωραία χρώματα ιριδίζοντας.