Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Αγέραστο



Χαιδεύει τις ρυτίδες του και τ΄άσπρα του μαλλιά
Χαμογελάει και δεν το βάζει κάτω
Λούζει μ' αστέρια μακρινά το πρόσωπό του
με λάμψεις που κανείς ποτέ δεν είδε

Με τις παρέες τά  'σπασε
δεν άξιζε τον κόπο
Τίποτα δεν κολλάει πιά
Τίποτα δεν του μοιάζει

Μέσα στα σπλάγχνα του φουντώνουν αγριολούλουδα
 στις φλέβες του φυσάει καυτό μελτέμι
Κοίτα μου λέει!
Ένα ποτάμι η ομορφιά στα πεζοδρόμια
κι ας δίνουν  λίγοι σημασία, δεν πειράζει,
ας μην τολμάν να ρίξουν ένα βλέμμα


Σύννεφα αστραφτερά στον ώμο του
και μια κιθάρα να ραντίζει τις φωνές
με αχνά δρομάκια αγέννητα
και λεωφόρους κοχυλιών μες την ομίχλη
Βροχές πλανώδιες, γέλια κεραυνών
παράθυρα ανοιχτά στο νού οξυγόνο
σα χαραμάδες, στην ψυχή να μπαίνει φώς

Τις σκάλες των παλιών συμβιβασμών
τις γκρέμισε όλες κι άφησε
μόνο τον άγριο άνεμο
σ'έναν υπέροχο να τρέχει γαλαξία
μες σε ριπές από πετράδια ηλεκτρικά και χρώματα
καινούργιες κατακτήσεις του ανθρωπου
τεχνολογίες κι ανακαλύψεις
και προεκτάσεις της συνείδησης με μαγικές εκφάνσεις
σα μάγοι να αφήνουνε στα πόδια του τα δωρα τους


Πληγή ανοιχτή και φαρμακεία κλειστά
Σφίξαν τα πράγματα κι οι όροι δυσκολεύουν
Kοχλάζει λάβα ηφαιστείου  τρέχουν οι άνθρωποι

Τις απορίες μες τα σπλάγχνα του τις σώπασε
Κρατάει μονάχα την ουσια
στήνει στο δρόμο αυτί και αφουγκράζεται
Τόση ανάλυση χωρίς προορισμό τι να την κάνεις
Τι νόημα έχουν όλα αν δεν πιστέψεις

Αλλάζουν δρόμους τ'ακρογιάλια μες τη θύελλα
όρια, γραμμές, και θεωρίες όλα σκόνη
μέσα απ' τα δάχτυλα του ανέμου η ζωή
περνάει και χάνεται
Γυμνά κορμιά αχναγγίζονται σαν πέπλα
 στα ματια του ωριμάζουν τα σταφύλια
Υγρό φθινόπωρο κι έρωτες πορφυροί
κάτι ετοιμάζουν
μες τη φωνή του ένας σπασμός
πόθος παράφορος σα ρεύμα

Χαιδεύει τις ρυτίδες, τ' άσπρα γένια του
αγέραστο σφυρίζει ένα σκοπό, δεν κάνει πίσω
Κοιτάζει τους ανθρώπους μες στα ματια με συμπόνοια
Κι ας αναπνέει αυτή τη μπόχα απ΄' τη βλακεία τους

Από τα ρουχα που φοραει κρατάει τ' ανθρώπινο
Ζητάει σπίρτο απ' το Θεό, τσιγάρο  ανάβει
Κι απο την πρώτη ρουφηξιά
Χρυσά βραχιόλια θρύψαλλα του μοιάζουν οι αλυσίδες
κι ακούει τη γύφτισσα γριά
να μαρτυράει  νέο χρησμό:
"Θ' αλλάξουν  όλα γρήγορα, θ' αλλάξουν όλα!"

Μαύρο πηγάδι και βαθύ η νύχτα κατεβαίνει
ψηλαφητά κι αβέβαια κι ας το κρύβει
Θα γκρεμιστεί όπου νάναι στ' άγριο βάραθρό της
Σήκω, Ετοιμάσου!

Περνάει τα δάχτυλα στ' αχτένιστα μαλλιά
Κοιτάζει στον καθρέφτη
Πως ξανάνιωσε...
Σε λίγο θα τα παίξει όλα για όλα

Χαιδεύει τ' όνειρο την πιο βαθιά ρυτίδα του
Αυτήν που τούδειξε το δρόμο για τ'αστέρια

Για τ όνειρο  τόση ώρα σας μιλάω
Αυτό που λένε  αδόκιμο και φοβερό μαζί
Εδω και μήνες
κάθε πρωί μόλις ξυπνάω
το βρίσκω ξαπλωμένο σαν παιδί
Πανω στο στήθος μου
.         .        .        .γιώργος σαρρής.       .        .         .        .

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος11/11/12, 2:18 μ.μ.

    Ageless

    He pets his wrinkles and his white hair
    He smiles and does not give up
    Hw washes his face with distant stars
    with glares that nobody ever saw

    He broke up with his buds
    it did not worth it
    Nothing fits anymore
    Nothing is like him

    In his innards wildflowers flare up
    in his veins northern wind is blowing
    Is tells me, look!
    Beauty is a river on the sidewalks
    even if few pay attention, it doesn’t matter,
    even if they don’t dare to give a glance

    Shining clouds on his shoulder
    and a guitar sprinkling the voices
    with pale unborn alleys
    and shell avenues amid the fog
    Travelling rains, lightnings’ laughters
    windows open to mind oxygen
    like cracks, so that light enters the soul

    The stairs of the old compromises
    he demolished them all left
    only the wild wind
    to be running on a wonderful galaxy
    amid justs of electrical gems and colours
    new conquests of human
    technologies and discoveries
    and extensions of consciousness with magical facets
    like wizards leaving before his feet their gifts

    Open wound and closed pharmacies
    Things tighetened up and conditions are getting difficult
    Volcano lava seethes the people are running

    He hushed down the questions in this innards
    He only keeps only the essence
    he eavesdrops the street and hearkens
    All this anaylisis without a destination, what to do with it?
    What’s the point of everything if you do not believe?

    The sea shores change ways in the storm
    limits, lines, and theories all dust
    through wind’s fingers life
    passes and wanders off
    Naked bodies touch each other faintly like veils
    in his eyes grapes ripen
    Clammy autumn and crimson loves
    prepare something
    in his voice a pang
    passionate yearning like a current

    He pets his wrinkles and his white hair
    he whistles an ageless tune, does not give up
    He looks humans in the eyes with compassion
    Even if he breathes this reek from their idiocy

    Out of the clothes he wears he keeps the human
    He asks a match from God, he lights a cigarette
    And since the first puff
    Gold bracelets smithereens he thoughts of the chains
    and he hears the old gyspsy woman
    attesting a new oracle:
    "Everything will change swiftly, everything will change!"

    Black well and deep the night comes over
    groping for and doubtfully even if she hides it
    She will fall in any time now into her own precipice
    Get up, Get ready!

    He passes the fingers through the uncombed hair
    He looks in the mirror
    How he became young again...
    He will soon play his everything

    The dream caresses his deepest wrinkle
    The one that showed him the way to the stars

    About the dream I am talking to you so long
    The one they name as inappropriate and awesome at the same time
    For months
    every morning just when I wake up
    I find it lying like a child
    On my chest

    . . . .giorgos sarris. . . . .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Eυχαριστώ ξανα και ξανά! Δεν το είχα δει

    The sea shores change ways in the storm
    limits, lines, and theories all dust
    through wind’s fingers life
    passes and wanders off
    Naked bodies touch each other faintly like veils
    in his eyes grapes ripen
    Clammy autumn and crimson loves
    prepare something
    in his voice a pang
    passionate yearning like a current

    !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή