ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΦΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΩ

Γιώργος Σαρρής

Μη λυπάσαι
Μή δακρύζεις για μένα...
Κι αν σου λείπω δεν χάθηκα

σαν νεράκι μονάχα κυλάω
στο παντού και το πάντα
 ανεμίζω σαν αύρα ελεύθερη
μες του Απείρου τις πόλεις

Τα ρυάκια του χρόνου
γλυκά ανακυκλώνω
και τον κόσμο κουρδίζω ξανά
παιδικό χαλασμένο παιχνίδι
 στης λευκής μου ανάσας το τέμπο

 Μη ζητάς να με βρείς δεν μπορείς
 Μόνο αγάπη, αγάπη, αγάπη
Φόρεσέ με μονάχα
 δαχτυλίδι χρυσό
στης ψυχής σου το χέρι
που αγγίζει μαγείες κι αινίγματα

Σκόρπιζέ μου τη θλίψη σου μόνο
σε ουρανούς και ανέμους
Αδειαζε έτσι γλυκά
τη λευκή σου καρδιά
στον αστρόκηπό μου

Μη δακρύζεις μη φοβάσαι για μένα
Κρύβει θάνατο ο φόβος
στο φτερό του που τρέμει
μα το τέλος σου λέω δεν υπάρχει
Μοναχα όποιος ξεχνιέται πεθαίνει

Δεν είμαι εδώ μα είμαι παντού
Γραφή λευκή πάνω στο φως
που δεν διαβάζομαι
μα υπάρχω σε όλα
τα καινούργια φτερά μου ετοιμαζω
μελωδιες κι ανέμους φορώντας

Ημουν μόνο παιδί
Τωρα αστροκόριτσο
στα νέφη λύνομαι
ποτάμι αθάνατο
φεγγάρι ασήμι

Ξέρω δεν έχει εκεί απανεμιές ο πόνος
ούτε λιμάνι η συντριβή

Μα μη λυπάσαι μη δακρύζεις για μένα
Κι αν σου λείπω δεν χάθηκα
Σαν αστέρι που κόπηκε
Απ'  το κλαράκι του κόσμου

στο καινούργιο καράβι μου τώρα
αρμενίζω στου Απείρου
τα τρελά Αστροπέλαγα

Ημουν μόνο παιδί
Τωρα χρώμα  ανοιξιάτικο
διάφανο, άρωμα κι  ήλιος
ξημερώνω αχνά
πάνω απ' όλους τους κόσμους


*Στη Χριστίνα μας που έφυγε στις 13 Ιούλη στις 3 το πρωί