Μυθικές ηθογραφίες- Χοσέ Εμιλιο Πατσέκο

Μισούν τον Καίσαρα

κι απ' τη Ρωμαική Αυτοκρατορία

περιορίζονται να φάνε κανένα σταφυλάκι

στα ορυχεία του άλατος 

ή στις γαλέρες

Μιλάνε για τις θηριωδίες του στρατού

στη Γαλατία ή στην Ιλλυρία

Μπουκωμένοι

με αγριογούρουνο, πέρδικες και μοσχάρι

ρουφάνε μια γουλιά 

σικελικού κρασιού

να βρέξουνε τα χείλη

προφέροντας 

τις πιο ωραίες λέξεις

η ααανθρωωωπότης ο άαανθρωωπος

όλες

τόσο στρογγυλές, μεγάλες και ηχηρές

που σβήνουν την ταπεινότητα

άλλων δίχως ηχώ

-σα να

,            λέγαμε

.                       π.χ. "κόσμος"

Τελειώνει η τελετή

μπαίνουν οι σκλάβοι

μα πάρουν τα υπολείμματα του τραπεζιού

Και τότε οι πατρίκιοι τυλίγονται

μες στους Κυπριακούς μανδύες τους

με τη φωτιά της ευχαρίστησης στα μικρυσμένα μάτια

σαν εκέινη του μονομάχου που βυθίζει το κοντάρι

απαριθμούν ευτυχισμένοι τις εκτρώσεις

Της Κλαυδίας της Τοσκάνας

την ανικανότητα του Λίβιου

τη μετάσταση του καρκίνου στο Βιτέλιο

Επιβεβαιώνουν πως είναι κερατάς ο γερο Κλαύδιος

και καταδικάζουν βιαστικά το Φλάβιο

"ένας απελευθερωμένος σκλάβος

ένας αρριβίστας"

Ύστερα βγαίνοντας

ξυπνάνε με κλωτσιές

τον αμαξά που λιάζεται

και βαδίζουν με νεύρο 

στον Παλατίνο λόφο

να προσφέρουν δουλικά

το θλιβερό τους κώλο

στο μεγαλόψυχο Καίσαρα